De fase van experimenteren met methoden 2012-2013
A) Ecole Experimental Initiative Desert Vert:
Dit is een terrein van ruim 4 ha. in de vlakte van Koundou, die we gebruiken om te experimenteren samen met de bevolking met diverse technieken en methoden.
1. Contourtrenching In 2012 is gestart met het graven van geulen volgens methode van Peter Westerveld.Voor uitleg van de methode: www.nagafoundation.nl. Deze methode heeft als doel het watervasthoudend vermogen van de grond te verbeteren. In 2012 zijn er zeven geulen gegraven van 3 meter breed, 1 meter diep, 180 meter lang. De onderlinge afstand tussen de geulen is 35 meter. Door de zeven geulen zijn er nu zes ‘velden’ waarop met diverse methoden geëxperimenteerd kan worden. Door de politieke situatie in Mali is het niet mogelijk geweest om experts van deze techniek (van de Nagafoundation) naar het gebied te halen. De ervaring met deze techniek in Ouan (Mali) is de aanleiding geweest om toch te starten. Gezien de hoeveelheid werk valt het te bezien of de verbetering van de grond de bevolking gaat overtuigen om deze methode zelf toe te passen. Goede evaluatie van effectiviteit op deze plek kan pas na minimaal twee seizoenen.
2. Omheiningen maken, zodat het vee daar niet kan grazen.
3. Jatropha planten In 2012 zijn we gestart met kleinschalige opkweek. De eerste indruk was dat de planten het zwaar hebben op de droge gronden, maar het wel redden en vanwege de grote voordelen van de Jatropha besluiten we in januari 2013 tot een bescheiden schaalvergroting van opkweek van jatropha door de vrouwen. In mei tot augustus zijn 6600 Jatropha’s geplant op het terrein. In 2013 is er opnieuw een hele slechte regenval (er is slecht 200 mm gevallen in dit gebied) en dat is helaas echt te weinig voor Jatropha. De verbetering van het watervasthoudend vermogen van de grond waar ze geplant zijn, door de eerder gegraven sleuven (contourtrenching) maakt dit jammer genoeg niet goed. In oktober 2013 besluiten we te stoppen met de opkweek voor het volgende jaar en eerst te zien of deze planten het gaan redden.
4. De opkweek van lokale bomen. In Koundou is een kwekerij opgezet waar de vrouwen van de vrouwengroep naast de Jatropa ook bomen hebben opgekweekt, onder begeleiding van onze supervisor. Wij betalen ze per plant en tevens voor het planten.
In de 1ste helft van 2013 zijn er 3500 bomen aangeplant.
De soorten bomen die geplant zijn: Adanzonia (Baobab: 100), Faidherbia Albida (Balanza (860), Ziziphus (Jujubier:1240), Balanites (Dattier sauvage: 520), Pyliostima (Korbo: 40), Congretum (400), Acacia radiana (150), Acacia senegal (60), Detarium (Ponou: 110), Calotropis (Ponu:110) et Prumier (10).
5. De Groasis Waterbox. Er is geexperimenteerd met dit hulpmiddel, die de bomen een kickstart geeft. Het is ontwikkeld in Nederland door Groasis (50 stuks).
6. Agro-animateurs opleiden voor stimulering bewustwording.
In april 2013 is in een 2daagse training gegeven aan 25 mannen en vrouwen uit 8 dorpen. Het probleem van landerosie, de doelen van het GWI programma en het belang van bomen en struiken zijn besproken. Maar ook heel praktisch, hoe bomen op te kweken en te verzorgen, hoe compost gemaakt kan worden en waarom dat belangrijk is. Daarnaast is besproken over micro-dosering en wisselteelt en zijn daarbij video’s vertoond van Access-agriculture.
B) De duinfixatie:
De landbouwgronden langs de rotswand van de Dogon worden bedreigd door de sterke winderosie waardoor zich een snel groeiende duinenrij vormt evenwijdig aan de Bandiagara klif over een lengte van zeker 40 kilometer. De duinen eroderen vervolgens bij de hevige regens en het zand komt zo massaal op de landbouwgronden tussen duin en het plateau terecht.
In 2013 is 22 hectare gefixeerd, in de zone bij Koundou, van ca. 4 kilometer lang en ongeveer 500 meter breed, in slechts 4 maanden tijd (mei 2013-tot augustus) door intensieve aanplant met 0,5 miljoen struiken (Euphorbia). Tevens zijn er 4 km matten geplaatst bij de aanplant en de erosiesleuven.
De bevolking van alle acht de dorpen zijn intensief betrokken bij de gehele opzet om zo duurzaam natuurbehoud te garanderen. De duinen worden reservaten met afspraken over niet-snoeien en niet-begrazen, dat bewaakt en beheerd zal worden door de bevolking zelf. De duinfixatie samen met de bevolking kost ongeveer 1.000,- per hectare.