De projecten in het programma voor de Groene Woestijn worden volgens plan uitgevoerd. Onze partner ADI doet daarvan regelmatig verslag op haar Facebookpagina. Begin augustus was daar te zien dat de omheining van een van de vroegste boszones, die begin dit jaar door brand getroffen werd, is hersteld. De houten palen zijn door stalen palen vervangen. Daarmee is deze boszone weer gevrijwaard van beschadiging door vee.
Wilde Ganzen, die een belangrijke bijdrage levert in de financiering van de Groene Woestijn projecten, interviewde ADI’s directeur Saidou Temé over de verhouding tussen onze twee stichtingen: het lokale team van ADI is leidend en PPD volgt. Het interview is hier te zien op pagina 14-15.
ADI experimenteert met de boszones. Een eenvoudige gedachtenoefening leert dat, wanneer in plaats van aanleg van een nieuwe boszone, een bestaande wordt uitgebreid, een slimme verplaatsing van de hoekpalen en hergebruik van gaas en spandraden, van 1 ha er 4 gemaakt kunnen worden in plaats van 2.
Maar de praktijk is vaak anders – zo blijken de boeren tegenwoordig akkers nabij de boszones te leggen: dat levert luwte, verminderd erosiegevaar, en minder last van vee op. De werkelijke achtergrond is droeviger: veel boeren durven, uit vrees voor aanvallen, niet ver de vlakte is (waar betere akkergronden liggen) en zoeken dus het schralere duin op.
Zo werd de bestaande boszone ‘smal’ uitgebreid, om de akkers te ontzien. De bomen vinden het best, die malen niet om theorie.
In deze periode worden de werkplannen voor 2022 – 2024 voorbereid. Voor het Groene Woestijnprogramma zal daarin, behalve uitbreiding van de programma’s voor vrouwentuinen, boerenbomen en boszones (ook fruitbosjes), ook ruimte zijn voor landbouw en landbouwonderwijs. Het is een wonder hoe ADI erin slaagt het programma gaande te houden onder omstandigheden van onveiligheid – met alle neventegenslagen daarbij, zoals stijgende prijzen omdat transporteurs bang zijn voor aanvallen.