Het bliksem bezoek aan Bamako was op uitnodiging van het Festival Dogon “Ogobagnan”. Een culturele manifestatie in de hoofdstad waar de cultuur van de Dogon werd getoond.
Er waren dagen met dansers, muziek, presentaties van diverse technieken in het op het festival gebouwde “dorpje”, vanzelfsprekend ook veel verkoop van producten uit Pays Dogon. Belangrijk thema van het festival was de verbondenheid in Mali tussen de diverse bevolkingsgroepen. Van alle bevolkingsgroepen waren er dus vertegenwoordigers met muziek en dans.
Op de drie dagen waar ik specifiek voor was uitgenodigd was er een conferentie met als thema het cultureel erfgoed, en de rol die ook Marcel Griaule (de fransen) en Joop van Stigt (de Nederlanders) hierin hebben gespeeld of spelen. Hierbij een pdf met mijn bijdrage aan de conferentie. Belangrijke conclusies zijn wellicht niet meteen te trekken. Er is duidelijk een jongere generatie die met hartstocht de cultuur wil beschermen en bewaren maar tegelijkertijd ook zien dat hierin een nieuwe richting nodig is. Interessant vond ik ook dat de nieuwe jongere generatie veel relativerende is over de betekenis van grisaille en het ware verhaal… Ze beschouwen het als te eenzijdig, te beperkt en zouden graag een breder verhaal zien ook meer van deze tijd. Binnen dat kader zien zij ook andere mogelijkheden voor het behoud en beheer. Het is voor deze generatie moeilijk om voorbij de heersende instituties te komen. Het feit dat zij duidelijk met nieuwe middelen beter overweg kunnen zal hun uiteindelijk die ruimte gaan geven.
Daarnaast was het festival wel opgedragen aan Joop van Stigt en werd er zaterdag middag 29 januari een Attestation de renaissance postuum aan hem toegekend voor zijn werk en inzet voor de Pays Dogon. Dat mogen wij als team, PPD, meenemen naar de toekomst. En ook dank aan alle donoren die het werk mogelijk hebben gemaakt.