Twee klassen in Sangha kregen brieven uit Nederland waarin de kinderen schrijven over hun zorgen om het milieu. Ze antwoorden dat ze zich ook zorgen maken, maar dat het afval gewoon wordt verbrand in een grote bak op het schoolplein.
En ze leggen uit hoe ze gaan meehelpen als de oogsttijd voor de deur staat.
Maar ook schrijven ze dat ze ongerust worden door de verhalen die ze horen over aanvallen bij dorpen in de buurt.
De school uit Purmerend schreef in november terug over bewust omgaan met water en spelletjes die je kunt doen met water. Ze vragen zich af of het niet gênant is om te schrijven dat ze lang onder de douche staan.
Ze stellen veel vragen aan elkaar. Zwemmen jullie ook? Kenzo legt uit wat een vaatwasmachine is en iemand schrijft over de speedboot van zijn tante of spelletjes met waterballonnen. Julian schrijft aan Deï: “Is die ruzie en zijn die aanslagen daar al opgelost? Ik hoop dat je het goed hebt”. Isa schrijft aan Ousmane: “Wij hebben genoeg water maar jaren geleden was er bij ons een overstroming. Zijn er bij jullie overstromingen?” Hoe is het om met 100 kinderen in de klas te zitten?
Wat was jullie grootste regenbui?
Danilo schrijft aan Baïre: “Jullie maken kilometers om aan water te komen.”
Iedereen wacht op de volgende brief. Schrijven over wat je meemaakt en waarover je nadenkt heeft als resultaat dat de kinderen zich verplaatsen in de ander.